บรรยาย EP.11

12:00 PM

ทัพเจษ หนุ่มวิศวะปีหนึ่งและแก๊งเพื่อนๆของเขาได้มาที่โรงอาหารคณะนิเทศเหมือนเคย เขานั่งลงที่โต๊ะของพวกพี่ชายของเขา และแน่นอนว่าทัพเจษต้องนั่งตรงข้ามกับพี่ท็อปอยู่แล้ว ดังนั้นโต๊ะข้างหลังของพี่ท็อปก็คือโต๊ะที่เต้ยและแก๊งของโมนั่งอยู่ ซึ่งโมได้นั่งตรงข้ามกับเต้ยจึงทำให้พี่น้องรหัสคู่นี้สามารถมองเห็นหน้ากันได้

“มึงมองอะไร ไปซื้อข้าว!!” ท็อป

ทัพเจษมองขวัญใจของเขาอย่างไม่ละสายตาจนทำให้คนเป็นพี่ชายพูดพลางเขกหัวน้องเบาๆ ทัพเจษที่มักจะหันไปต่อว่าพี่ท็อปทันทีแต่ครั้งนี้เขากลับลูบหน้าผากตัวเองแต่ยังคงมองไปที่เต้ยซักพักก่อนจะเดินไปซื้อข้าว โมที่นั่งอยู่โต๊ะนั้นใช้สายตามองที่ทัพเจษอย่างสงสัยว่าเมื่อกี้น้องมันมองอะไร

หลังจากที่เด็กวิศวะปีหนึ่งซื้อข้าวเสร็จก็มานั่งกินข้าวปกติที่โต๊ะ อาการคลั่งรักของทัพเจษเริ่มแสดงออก เขามองคนตัวเล็กจนเขี่ยข้าวเล่นไปแล้ว

“ท็อป น้องมึงมองไรวะ?” เคน

เคนใช้ศอกสะกิดแขนท็อปเล็กน้อยให้มองหน้าน้องชาย เพื่อนๆที่นั่งในโต๊ะต่างก็มองไปที่ทัพเจษในเวลาเดียวกัน

“เฮ้ย... เฮ้ยทัพ” น็อต

น็อตเรียกทัพเจษพลางเอื้อมมือไปโบกมือที่หน้าเขา ทัพเจษเลิกเหม่อและหันมาตอบเพื่อนตัวเองอย่างอึนๆ ท็อปมองหน้าน้องชายตัวเองก่อนจะหันหลังไปมองสิ่งที่ทำให้ทัพเจษจ้องต้องจนแทบจะเขมือบ

“โว๊ะ มันมองเต้ยนี่เอง” ท็อป

ท็อปแกล้งน้องเขาโดนการพูดชื่อของเต้ยดังๆ ทัพเจษกำหมัดพร้อมจะชกเข้าไปที่หน้าด้วยท่าทางขู่ แต่จริงๆก็เป็นแค่การหยอกล้อกับพี่ชายเขาเท่านั้นล่ะนะ

“มึงจะพูดเสียงดังหาพ่อมึงเหรอ” ทัพเจษ

เต้ยที่ได้ยินคนเรียกชื่อเขาก็หันหลังไปมองต้นตอของเสียง เขาหันไปสบตากับทัพเจษพอดีก็เลยทำให้ต่างคนต่างหลบหน้ากัน เต้ยหันกลับมาที่โต๊ะพลางยิ้มและกินข้าวต่อ โมมองไปที่ใบหน้าจิ้มลิ้มก่อนจะช้อนสายตาตัวเองไปมองทัพเจษที่กำลังนั่งกินข้าวอยู่โต๊ะข้างหน้าเขา

โมรู้ว่าเมื่อกี้ท็อปพูดคำว่าอะไร เพียงแต่เขาบอกกับตัวเองว่าเราคงจะหูฝาด

“พี่โมมองอะไรเหรอ” เต้ย

“อ่อ ไม่มีไรหรอก” โม

เต้ยถามโมพลางหันหลังไปมองอีกที โมตอบกลับปัดๆไปให้เลิกสนใจกับสิ่งนั้น ฟอนท์และเสือมองหน้ากันเหมือนรู้ว่าโมเริ่มจะหึงเต้ยมากขึ้นแล้ว แน่นอนว่าตาของเสือแล้วหนึ่งที่เห็นว่าทัพเจษก็มองเต้ยตลอดจนพวกเขากินข้าวเสร็จ

พวกเขาเดินผ่านโต๊ะของทัพเจษและเดินออกจากโรงอาหารไป โมมองเต้ยก่อนจะถามบางอย่างออกไป

“เต้ย เมื่อกี้ยิ้มอะไร” โม

“ตอนไหนอ่ะ” เต้ย

“ตอนที่เต้ยหันไปมองทัพเจษ” โม

“ก็หันไปมองหน้ากันพอดีอ่ะ ทัพเจษก็เลิ่กลั่กเต้ยเลยยิ้มเฉยๆ” เต้ย

โมได้ยินคำตอบจึงเงียบและไม่พูดอะไรต่อ เขาแอบคิดในใจว่าเต้ยชอบทัพเจษหรือเปล่า?

“เป็นอะไรเหรอพี่โม” เต้ย

“เปล่าครับ ไม่ได้เป็นอะไร” โม

โมพูดพลางลูบหัวของคนตัวเล็กกว่า เขาพยายามไม่คิดมากว่าทัพเจษจะมาชอบคนเดียวกับเขา แต่ในเมื่อเห็นกิริยาท่าทางของน้องรหัสแบบนั้นแล้วมันก็ห้ามให้คิดไม่ได้หรอก...