บรรยาย EP.21
Bas Talk
21:00 PM
ผมนั่งอยู่ด้านนอกร้านอาหารแห่งหนึ่ง ลูกค้าที่ทานอาหารเสร็จค่อยๆทยอยกันออกมาจากร้านทำให้ตอนนี้ลูกค้าในร้านเหลืออยู่ไม่มากนัก และดูเหมือนมันจะเป็นช่วงเวลาที่ต้องเปลี่ยนกะทำงานของน้องคนสวย เขาเดินไปที่หลังร้านเพื่อเปลี่ยนชุดยูนิฟอร์มของทางร้านและเดินออกมาพร้อมกับกระเป๋านักศึกษา
“น้องครับ”
ผมเอ่ยเรียกน้องเขาหน้าประตู ผมลุกขึ้นและย่างเท้าเข้าไปใกล้ๆ น้องคนสวยยิ้มตอบผมกลับมาก่อนจะทักทายผมกลับ
“อ้าวพี่บาส ยังไม่กลับอีกเหรอครับ?”
ทำไมน่ารักแบบนี้วะคนสวย ฮืออออ
ผมยิ้มพลางส่ายหัวเล็กน้อย ก็พี่เป็นห่วงน้องไงครับเลยยังไม่กลับ เห็นว่าเลิกงานดึกก็เลยอยากอาสาไปส่ง
“ยังไม่กลับครับ พี่แค่อยากมานั่งตากลมเล่นก่อนกลับบ้าน”
ผมเป็นโรคตอแหล 5555555555
“งั้นผมกลับก่อนนะครับ ผมเหนื่อยมากเลย พี่บาสอย่ากลับดึกนะ”
“เฮ้ เดี๋ยวสิ”
ผมเอ่ยคำพูดให้น้องหยุด จริงๆผมอยากไปส่งน้องต่างหาก ยิ่งสวยๆอยู่อาจจะโดนฉุดก็เป็นได้
“ให้พี่ไปส่งนะ”
“โห ขอบคุณนะครับ แต่ไม่เป็นไรดีกว่าผมเกรงใจ”
หลังจากที่น้องเขาเอ่ยคำพูด ผมเดินเข้าไปใกล้ๆน้องเขามากขึ้น ผมเอื้อมมือไปจับที่ไหล่ของน้องเขาก่อนจะพูดตอบ
“ไม่เป็นไร พี่ไปส่ง ถ้าถึงบ้านช้าเวลาพักผ่อนจะน้อยเอานะ”
แต่แล้วเหมือนฟ้าฝนเป็นใจให้ อยู่ดีๆฝนก็ตกลงมา อ่อ...จริงๆแล้วท้องฟ้ามันครึ้มมาตั้งแต่ตอนเย็นๆแล้วล่ะครับ ทำเอาเวลาหกโมงเย็นของผมมันกลายเป็นท้องฟ้าสีมืดเหมือนตอนหนึ่งทุ่มเลย
ผมจับข้อมือน้องให้เข้ามาหลบฝนอยู่ใต้หลังคาเล็กๆหน้าร้าน ผมมองไปที่สีหน้าของน้องเขาดูเหมือนจะเซ็งๆที่ฝนมันดันมาตกตอนนี้ เอาล่ะ คือมันเข้าทางผมแล้วไง
“เอายังไง ถ้ากลับเองก็เปียกนะ”
“ผมไม่อยากรบกวนพี่เลย”
“ถ้ารบกวน พี่คงไม่นั่งรอน้องหรอกนะ ถึงแม้ว่าน้องจะไม่ได้ขอก็เถอะ ฮ่าๆๆ”
“งั้นผมจะจ่ายค่าน้ำมันให้พี่นะครับ พี่ต้องรับไว้นะ”
“ตกลงตามนั้นก็ได้ครับ”
หลังจากที่ผมพูดจบ ผมยื่นเสื้อคลุมตัวใหญ่ให้น้องคนสวยใส่ เขามองมาที่ผมเหมือนสายตามันบ่งบอกว่าแล้วพี่จะไม่ใส่เหรอ? 5555 แค่หนูไม่เปียกก็พอแล้วคนสวย ผมใส่เสื้อคลุมให้น้องและรีบวิ่งไปหยิบหมวกกันน็อคอีกใบที่อยู่ใต้เบาะรถเพื่อให้น้องเขาใส่ ตอนนี้ผมเหมือนบอดี้การ์ดส่วนตัวของน้องคนสวยไปแล้ว
“พี่บาส แล้วพี่ไม่ใส่เสื้อกันฝนเหรอ”
“พี่มีแค่เสื้อคลุมตัวเดียวครับ”
หลังจากที่ผมพูดจบ น้องคนสวยก็ดูเหมือนจะทำท่าถอดเสื้อออก ผมรีบยกมือปฏิเสธเป็นสัญญาณบอกว่าผมไม่เป็นไร ถึงเปียกก็ไม่เป็นไร พี่ขอแค่หนูไม่เปียกก็พอแล้วครับ
“ไม่เป็นไรๆๆ น้องใส่เถอะ”
“แต่พี่บาสจะเปียกเอานะ”
“แค่หนูไม่เปียกพี่ก็โอเคแล้วครับ”
ผมพูดพลางสวมหมวกกันน็อคให้น้องคนสวย ผมจ้องไปที่ดวงตาคู่สวยที่อยู่ตรงหน้าก็ทำเอาผมอดเขินไม่ได้ ผมรีบใส่หมวกกันน็อคของตัวเองและเดินไปยังรถเพื่อสตาร์ทรถคู่ใจ น้องคนสวยก้าวขาเรียวยาวขึ้นรถผม ฝนเริ่มตกหนักขึ้นกว่าเดิมจึงไม่รอช้าที่จะมุ่งหน้าไปทางบ้านของน้องคนสวย เขาคอยบอกทางลัดให้ผมขับไป ผมรู้แหละว่าน้องเป็นห่วงผมไม่อยากให้เปียกไปมากกว่านี้ แต่ก็นั่นแหละ ผมเปียกจนไม่เหลืออะไรแล้วล่ะครับ 55555555
โอ้กยแสำสแสกวเขินไม่ไหวอ่่กากพี่บาสสุภาพบุรุษมากก😭🤟🏻
ตอบลบ