บรรยาย EP.28
12:16 PM
หลังจากจบบทสนทนา ชายหนุ่มคณะนิเทศมองไปทางหน้าประตูของตึกคณะวิศวกรรมศาสตร์ เขาเห็นร่างบางๆวิ่งตรงมาหาเขาพร้อมกับกระเป๋าเป้นักศึกษา
“แฮ่กๆ รอนานมั้ยครับ” เก้า
เด็กหนุ่มที่เด็กกว่าเขาประมาณสามปีเอ่ยทักพลางยิ้มหวานให้พร้อมกับอาการหอบแห้ง เดาได้ไม่ยากเลยว่ารีบวิ่งลงมาจากตึกแค่ไหน
“พี่บอกแล้วไงว่าไม่ต้องรีบ เดี๋ยวก็ได้หน้าแหกพอดี” ท็อป
“ก็ผมไม่อยากให้พี่รอนานนี่นา” เก้า
“ฮ่าๆๆ ครับ งั้นไปกันเลยนะ” ท็อป
ท็อปพูดพลางลุกขึ้นจากที่นั่ง ความสูงที่เขาสูงกว่าเด็กหนุ่มหน้าหวานไม่กี่เซ็นก็ทำให้ระดับสายตามองต่ำลงได้
เก้า เขามองไปที่มือของคนเป็นพี่(ของเพื่อน)ก็เห็นกล่องที่ท็อปถืออยู่ เก้าเอ่ยคำถามออกไปด้วยความสงสัย
“พี่ถืออะไรมาน่ะครับ?” เก้า
“อ๋อ พี่จะเอาของไปคืนเพื่อนอ่ะ” ท็อป
จริงๆท็อปตั้งใจจะเก็บไว้เพราะไม่อยากให้แฟนเก่าเขาเสียใจ ท็อปไม่ได้อยากได้ของแพงแบบนี้เลยด้วยซ้ำ ร่างสูงเดินคู่กายร่างบางไปยังรถที่ท็อปจอดไว้ในลานจอดรถของคณะวิศวะ แต่แล้วเขาก็เดินมาเจอกับแฟนเก่าที่ฝากของมาให้จนได้
“ไง” มาร์ค
“เอ่อ...หวัดดี” ท็อป
เก้ามองสองคนนั้นพูดสนทนากัน พลางนึกในใจว่าเรามาทำอะไรที่นี่ ควรเดินออกไปดีมั้ย? แต่แล้วเขาก็ทำ ในขณะที่เก้ากำลังจะก้าวเท้าออกไปจากที่ตรงนี้ จู่ๆก็มีมืออุ่นๆมารั้งข้อมือเขาไว้เบาๆ ท็อปไม่พูดอะไรต่อมีเพียงแค่มือที่จับข้อมือเขาไว้อย่างอ่อนโยนเท่านั้น
“เอาคืนไปเถอะมึง มันแพงอ่ะ” ท็อป
“ไม่ มึงรับไว้เถอะ” มาร์ค
“แล้วทำไมมึงไม่เอาไปให้คนที่มึงชอบอ่ะ” ท็อป
“ก็มึงไง คนที่กูชอบอยู่” มาร์ค
คำที่มาร์คพูดออกมามันถึงกับทำให้เก้าจุกไปทั้งหัวใจ ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าคนที่เขาแอบชอบจะกลับไปคบกับแฟนเก่างั้นเหรอ? มือน้อยๆของเก้าเริ่มสั่น ใจเขาเริ่มชา และน้ำตาเขาเริ่มไหล แต่มือที่รั้งข้อมือของเก้าไว้เลื่อนมาประสานมือเขาอย่างนุ่มนวล ความอุ่นจากมือของท็อปทำให้เก้ารู้ว่าเขาพยายามปลอบใจ พยายามทำให้มือเล็กๆไม่สั่นเทา
“แล้วยังไงต่อ?” ท็อป
“มึงกลับมาคบกับกูได้มั้ย” มาร์ค
อ่า...เดาไม่ผิดเลยว่าจะต้องขอกลับมาคบ ท็อปนิ่งไปสักพักก่อนจะมองไปที่คนตัวเล็กที่กำลังก้มหน้าหงุดอยู่ข้างๆเขา และท็อปไม่ลังเลที่จะยืมเก้าเป็นสิ่งเบนความสนใจของมาร์คในตอนนี้
“ขอโทษนะ พอดีกูมีแฟนใหม่แล้วอ่ะ” ท็อป
คนตัวสูงกว่าพูดขึ้นพลางชูมือที่เขาประสานกันเอาไว้ให้มาร์คดูเพื่อยืนยันว่าตอนนี้มากับแฟนตัวเล็ก
“จะพูดอะไรก็ให้เกียรติแฟนกูด้วยนะ” ท็อป
เก้าไม่เข้าใจว่าท็อปต้องการจะสื่ออะไร คำว่าแฟนที่ท็อปเอ่ยออกมาเมื่อกี้ เก้าไม่อยากให้เป็นแค่แฟนเล่นๆเลยด้วยซ้ำ
“แล้วของมึงอ่ะ ขอโทษนะ กูคงรับไว้ไม่ได้ว่ะ” ท็อป
ท็อปพูดพลางยื่นกล่องที่มีสิ่งของอยู่ข้างในให้มาร์ค ท็อปไม่พูดอะไรต่อเพียงแต่จูงมือเรียวและเดินสวนมาร์คไปอย่างเงียบๆ เหงื่อที่ออกตามมือของเก้าด้วยความหวั่นไหวใจแต่เขาไม่อยากปล่อยมือจากพี่ท็อปเลย
“ขอโทษนะเก้า แต่เป็นแฟนบังหน้าให้พี่ไปก่อนนะ” ท็อป
“ค...ครับ” เก้า
ไม่เป็นแค่แฟนบังหน้าไม่ได้เหรอ?
คำถามนี้มันวนเวียนอยู่ในหัวของคนตัวเล็กเป็นร้อยๆรอบในตอนนี้ ท็อปค่อยๆลดฝีเท้าลงเมื่อถึงรถ เขาเปิดประตูให้เก้าเข้าไปนั่งและตามด้วยตัวเองที่เป็นคนขับรถ มือคู่สวยประสานกันที่หน้าตักอย่างกลุ้มใจ เขาทำอะไรไม่ถูกเลยนอกจากจะนั่งเงียบๆ
ท็อปไม่รอช้าที่จะมุ่งหน้าไปยังห้างเพื่อซื้อของทำสุกี้กับเก้า แต่ทว่าในตอนนี้ไม่มีใครพูดอะไรนอกจากจะมีเพียงเสียงเพลงที่เปิดคลออยู่ ท็อปเหล่สายตาไปมองคนตัวเล็กกว่าที่นั่งมองวิวนอกกระจกอย่างไม่สนใจเขา โดนโกรธเข้าแล้วหรือเปล่านะ?
“โกรธพี่มั้ย?” ท็อป
“ครับ?” เก้า
“ที่พี่ทำไปเมื่อกี้” ท็อป
“ครับ ผมเข้าใจ ผมไม่โกรธครับ” เก้า
“อืม โอเค แต่มือยังสั่นไม่หายเลยนะ เป็นอะไรเปล่า?” ท็อป
“อ๋อ เปล่าครับ ไม่มีอะไร...” เก้า
บรรยากาศในรถเงียบลงอีกครั้ง ท็อปไม่รู้เลยว่าตอนนี้เพื่อนของน้องชายเป็นอะไรกันแน่ เขาจึงเอื้อมมืออีกข้างไปกุมมือสวยเอาไว้ เก้าค่อยๆคลายมือตัวเองออกจากกันและจับมือหนาเอาไว้อย่างถือวิสาสะ เก้าไม่รู้เลยว่าตัวเขาเองจะยอมไปจับมืออีกคนทำไม มีแต่ทำให้ตัวเองเจ็บใจเปล่าๆ
“แล้วผมต้องทำแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนครับ?” เก้า
“ขอคิดดูก่อนแล้วกันนะ” ท็อป
ในขณะที่พูด ทั้งสองคนก็ยังไม่ปล่อยมือออกจากกัน เก้ามองที่มือกำลังบังคับพวงมาลัยด้วยมือเดียวอย่างไม่วางตา พี่ท็อปเท่มากสำหรับเขาจริงๆ เก้าไม่คิดว่ามันจะมาถึงวันนี้ วันที่เขารู้สึกตกหลุมรักคนเพศเดียวกัน
ใช่...เก้าชอบพี่ชายของเพื่อนเขามากๆ ไม่รู้ว่าชอบมานานเท่าไหร่แต่รู้อีกทีเขาก็ชอบไปแล้ว ไม่เพียงแต่ใบหน้าที่น่ามอง สีผมที่น่าดึงดูด สายตาที่เจ้าชู้ ส่วนสูงที่หลายคนปรารถนา หุ่นที่สุดแสนจะเพอร์เฟค ทุกอย่างมันคือสิ่งที่พระเจ้าสร้างมาให้สมบูรณ์อย่างกับบุคคลในความฝันที่เป็นจริงมันอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว
มันจะเป็นไปได้มั้ย ถ้าจะขอให้คนคนนี้รู้สึกแบบเดียวกับเขา ถ้าพระเจ้ารับรู้ ก็โปรดเมตตากับคำอ้อนวอนของเขาด้วย และหวังว่าพระเจ้าจะใจดีอย่างที่หวังไว้...
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น